In de roman Offerande worden de jeugdherinneringen verteld van een jongen die opgroeit in de jaren zestig in een eerst overtuigd katholiek en later vrijgevochten progressief gezin. Pieter, de oudste zoon, probeert hardnekkig te doen wat van hem verwacht wordt in een poging de liefde van zijn ouders te verdienen. Maar hij loopt op tegen de onmacht van zijn ouders en zijn eigen onvermogen die in de juiste verhouding te zien. Het offer dat hij brengt is dat van zijn eigen identiteit. De taal in Offerande is eenvoudig en direct, de stijl is sober en daardoor des te pregnanter.